Jedan od naših vrlo značajnih kompozitora i etnomuzikologa rođen na tlu Mađarske bio je Tihomir Vujičić, čija životna priča počenje u gradiću pod nazivom Pomaz u Mađarskoj 23. februara 1923. Pomaz se nalazi na putu između Sent Andreje i Budimpešte, u peštanskoj županiji.

Tihomir je bio istaknuti kompozitor u Budimpešti, napisao je brojna muzička dela i vrlo popularan u mađarskom umetničkom svetu 60-ih i 70-ih godina, ali hajde da krenemo redom.

Savremeni muzički tokovi i poreklo utkano u svaku notu

Tihomir Vujičić

Potiče iz svešteničke porodice, od oca Dušana Vujičića koji je bio vikarni prota Eparhije budimske i paroh peštanske srpske crkve Velikomučenika Svetog Georgija i majke Nevenke Budimlić koja je rođena u Santovu. Imao je i brata Stojana Vujičića (1933 — 2002) poznatog srpskog književnika i prevodioca koji je za života bio spona između mađarske i srpske (jugoslovenske) kulture i noslilac ordena “Srpaki vitez”.

Godine 1948. Tihomir je upisao Višu školu muzičke umetnosti Franc List u Budimpešti, međutim, 1949. zbog političkih prilika i svoga porekla Tihomir Vujičić je proteran sa Muzičke akademije.

Svoje studije nastavlja u klasi Zoltana Kodalja. Polazeći stopama Bele Bartoka, svojim pozivom je smatrao komparativna etnomuzikološka istraživanja. Njegov profesor etnomuzikologije na Akademiji, čuveni kompozitor Zoltan Kodalj, oslobađa ga studiranja tog predmeta rekavši:

“Vi već sve znate šta bih vas ja mogao naučiti”.

Stvaralačka mešavina modernog i folklornog

Tihomir Vujičić je bio najveći sakupljač srpskog i južnoslovenskog muzičkog blaga u Mađarskoj. Pored toga, bio je i boem, cenjena ličnost u umetničkim krugovima u Budimpešti, plodan autor filmske muzike i glumac u jednom broju poznatih mađarskih filmova.

U svojim delima vešto je spajao elemente izvorne narodne i moderne muzike. U njegovoj ostavštini se nalazi 137 kompozicija filmske muzike, jedna nedovršena opera “Argirus” i koncert za klavir, zbirka izvornih narodnih melodija koja je bogatija od ostavštine Zoltana Kodalja, obrade narodnih melodija za scensku igru…

Prvu štampanu zbirku narodnih pesama pod nazivom Naše pesme objavio je 1959, a rezultati njegovog sakupljačkog rada su publikovani posthumno pod naslovom Muzičke tradicije Južnih Slovena u Mađarskoj (1978).

Vujičića je najviše privlačio moderni tonalitet i savremeni tokovi svetske muzike, ali je isto tako proučavao i narodnu muziku. Na njegovo stvaralaštvo najviše su uticali Bela Bartok, Igor Stravinski, Alban Berg i Arnold Šenberg.

Izvesno vreme je radio pri Državnom narodnom ansamblu, a nakon toga je bio kompozitor Jegsinhaza u mađarskoj prestonici. Virtuozno je svirao na bezbroj istrumenata i često je koristio muzičku parodiju.

Ansambl Vujičić, Sentandreja, 1987 (foto: Kreiss Gábor), izvor: worldmusic.org.rs

Kroz svoj naučni rad sakupljao je muzičku tradiciju Srba, Bunjevaca, Šokaca, Bošnjaka i Hrvata u Mađarskoj. Bio je vrsni poznavalac balkanske muzike koja je znatno uticala na njegovo bogato stvaralaštvo. Međutim, nije se zaustavljao samo na ovom gegrafskom prostoru, proučavao je i melos Mediterana i Bliskog istoka.

Neke od njegovih kompozicija su:

• Koncert (film, 1962)
• Kapetan Tenkeša (film, 1963)
• Vojnik Princ (film)
• Borš (film)
• Makar Čudra (balet, 1955)
• Pastir sa čarobnim voćem (balet, 1958)
• Kata Kadar (balet, 1958)
• Krvava svadba (balet, 1960)
• Devojka oživljene igre (muzički film, 1964).

Bio je vrhunski srpski intelektualac u Mađarskoj, široko obrazovan i govorio je nekoliko jezika.

Tihomir Vujičić je umro je tragično avionskoj nesreći iznad Damaska u Siriji dan pre Preobraženja 1975. godine.

Evo kako je zvučao njegov Vujučić Ansambl: