Najpoznatiji muzički pravac Portugalije – FADO – 2. deo

U svojoj istoriji koja traje već vek ipo, fado je povremeno bio i kompromitovan naročitu za vreme fašističkog režima 70-tih godina XX veka kada se taj stil muzike koristio kao propagandno oružije. Iz tog razloga je za nekoliko generacija ova muzika bila asocijacija na teške i neprijatne događaje.

Međutim, i za vreme diktature postojao je i kao himna nade, ljubavi i slobode – Tropa de venta ce pasa koju je napisao Manuel Alegre, a izvodio António Bernardino. On je bio predstavnik Kouimbranske škole fada. Rođen je 1941.godine u gradu Egede na severu Portugala. Studirao je u Kouimbri i bio pod snažnim uticajem fado muzike iz tog grada.

Prvi snimak kapravio je 1964.godine i postao fado pevač sa najvećim tiražima i najrazgranatijom međunarodnom karijerom. Umro je sa 54.godine 1996.godine.

Mladi fado izvođači – novi “vetar u leđa” fado muzike

Fadu je trebalo više od dve decenije da se oslobodi stega diktatorskog režima, a u tom periodu je stagnirao sve dok nije došla nova generacija fado muzičara koja nije bila opterećene lošom konotacijom koju je fado nosio kao svoje breme.

I lokalno, a i planetarno, novi vetar u leđa fadu “dunuli su” članovi grupe Madredeus, kao i pevačica Mariza (Marisa dos Reis Nunes).

Jedna od trenutno najmlađih pevačica fada je Joana Amendoeira koja peva fado castigo. Sasvim drugačiji pristup ima Cristina Branko koja kombinuje fado, džez i bluz.

Među novim pevačicama fada pripadaju i Ana Sofia Varela koja je u svoj stil pevanja unela primese tradicionalne španske muzike, kao i Ane Maura koja je nazvanično “naslednica” Amalie Rodrigez.

Izvor: Put Svile
Naslovna slika: Lisbon, Portugal © Paulo Evangelista sa sajta Unsplash